ZON's opkomst!

Vroeg opstaan is hier de boodschap anders mis je 1 van de 2 mooiste dingen die Afrika je gratis meegeeft:

De prachtige, indrukwekkende, felle zonsopgang wil ik voor geen geld missen en dat hoeft ook niet want ik wordt om 05.00 op een heerlijk ritme gewekt door de eerste en vooral fel doordringende lichtbundels. Het rolgordijntje ( niet van IKEA) is donker en gevoerd maar het licht is krachtiger en komt er werkt zich er doorheen! Een mooi kleurspel gaat door mijn mini-kamertje en ik hoor de vogeltjes vrolijk wakker worden. Er waait een lekker zeebriesje en ik voel voel het tot in bed! Zalig, geen shock van een irritante wekker die ervoor zorgt dat ik de eerste twee uur koppijn heb, geen druk verkeer om me heen…niks geen gedoe! Gewoon wakker worden, het rolgordijntje optrekken, terug op bed gaan liggen en genieten van de mooie zon die steeds vuriger wordt.

Dat noem ik nog eens wakker worden op het ritme van de natuur en dit moment wil ik voor geen goud missen nu ik toch hier ben!

Gisteren was een Topdag!

Om 10 uur afspraak met de CEO van 4000 daklozen…hij geeft niet alleen onderdak maar is vooral hulpverlener in de breedste zin des woord. Wat een machtige man! Al 17 jaar staat hij aan het hoofd van 14 nachtcentra in de West kaap.

Zijn verhaal is zeer boeiend. Het is een organisatie zoals een ander. Zijn boekhouding zeer transparant, zijn visie en missie erg helder, zijn strategieën zonder teveel tralala…en bovenal een ontzettend warme, gedreven en gepassioneerde man mét een missie! Met dezelfde missie als HOMEST*RS heeft…alleen doet hij de nacht en wij de dag! Het lijkt een beetje op Yin en Yang en zo voelde het ook! Het was een meeting waarvan ik alleen maar kon dromen. 2 uur later kropen we, met onze 2de vreselijke lachaanval, weer in de auto op weg naar onze volgende afspraak. Ja, my sis is follow me, she’s my witness!

Dit keer deed ik het bijna in mijn broek omdat we allebei, Fiona rechts en ik links aan een het handvat van een auto stonden te trekken die helemaal niet de onze was. We snapte er niks van, keken elkaar aan en vroegen ons af wat er mis was met de afstandsbediening. Waarom ging hij niet open? Trekken en nog eens trekken…dit was toch onze kleur van auto?

Gelukkig was ik die ochtend alleen gereden naar de afspraak én had ik mezelf beloofd supergeconcentreerd te blijven. De afspraak was midden in "Town" en dat ging prima maar na dit ik heb me voorgenomen om voorlopig niet te gaan rijden als Fiona erbij is, want dat komt niet goed...Fiona doet dat prima dus aan haar de eer!

De volgende afspraak was AMAZING! In een supergroot shoppingcenter ontmoette ik een man waarvan ik in februari al wist dat ik hem ooit zou ontmoeten! Na wat speur-, zoek- en stoute schoenen-werk….was gisteren de dag. Mijn verwachting van de output was nihil maar toch wou ik hem zien en spreken en ik volgde mijn gevoel!

Nadat ik verteld had wie is was en wat me naar Zuid-Afrika heeft gebracht, stelde ik ons project HOMEST*RS voor. Ik vertelde hem waar ik naar op zoek was en hoe ik dacht dat hij ons project kon helpen en ondersteunen. Het werd 30 seconden stil…ik liet hem doen….en plots kwam het ene geschenk na het andere uit deze man gerold. Hij bood contacten aan, zocht mee naar oplossingen, regelde ter plekke afspraken, ging mailen tussen zijn broodje door…begon te zweten en zei: “I don’t know why I’m doing this” én ik zei gelijk daarop: “ I also don’t know why I’m here…but don’t worry we just go trough it!”

Om 16.00 stapte ik, na een ontzettend intense, dankbare knuffel én een heerlijk gevoel weer in, deze keer aan de juiste kant van de juiste car, om te gaan toasten met een cocktail op het strand!

Even laten zakken…..

Tot laat in de avond zijn Fiona en ik, nog aan t appen geweest…ik ben alleen vertrokken naar de andere kant van de wereld en in 3 dagen heb ik eigenlijk mijn doelstelling voor deze reis al bereikt alleen maar door mijn gevoel te volgen én vastbesloten te zijn om deze mensen te ontmoeten én mijn droom te léven!

Een sprookje….maar dan in ’t echt!

Het is hier nu 07.00 in Belgie 06.00 : de foto’s zijn ge-upload, de blog is weer klaar…mijn emails voor vandaag weer verzonden én ik krijg zin in een lekkere geroosterde boterham met aardbeienjam!

Het kan me helemaal niks schelen dat er geen “VanderValk-ontbijtbuffet” voor me klaarstaat…..als je dat maar weet!

Take care….én als er vroeg of laat een keuze-moment komt in je leven: “follow your heart and dont be afraid to follow your dreams”

Liefs en tot morgen,

Gemma