UBUNTU

“De kracht van het Afrikaans denken” , dat boek heb ik in februari gekocht naar aanleiding van een workshop-dag in NL over zaken doen met Afrika.

(Leotine van Hoofdt)

Het boek heb ik in 1x uitgelezen en werd geïnspireerd door het woord UBUNTU!

Lezen en ervaren is iets anders. Je kunt kennis krijgen van zaken door erover te lezen maar je moet het ervaren om te “voelen” wat het is!

Niet alleen de zwarte bevolking in Afrika doet aan Ubuntu maar ook de blanke en de kleurlingen.

In midden Afrika is dat gevoel nog veel sterker aanwezig dan hier in het zuiden, maar ik ben zo gelukkig met het deeltje UBUNTU wat ik heb gevoeld, het is moeilijk te verwoorden wat het precies is.

Het was weer een Z A L I G dagje Ubuntu gisteren! De afspraken volgde elkaar precies op tijd op, geen vertraging, geen problemen in de stad…iedereen was op tijd…Heerlijk!

Met de school waar we nu mee samenwerken én waar we nu onze eigen opleiding en praktijk ruimtes hebben is alles besproken. We zijn het eens en als je het eens bent met elkaar komt er verder weinig papierwerk kijken.

En zo heb ik het graag…niet teveel ingewikkelde contracten of documenten….gewoon zijn, doen én vertrouwen! Vertrouwen hebben met en in elkaar, zoals het hoort.

Ik moest nog naar de bank om er wat informatie te halen en je gelooft het niet maar ik kreeg een (gewapende) security man mee. Het was 5 min heen en 5 min terug wandelen in Woodstock. De straat uit, oversteken en iets verder aan de andere kant van de grote weg is de bank.

Nee nee dat hoeft niet, zei ik. Ik kan dat wel alleen maar nee hoor, dat wou de directrice van de school absoluut niet. Ze liet nog liever de school onbemand als mij!

So sweet! Ik was even, zonder dat ik het zelf wilde….de “star” van de straat…dé straat in Woodstock!

Enfin, na de school naar het daklozencentrum. Lekker bijgepraat met Rosanne, nog wat nodige documenten besproken en een rondje gemaakt in het grootste shelter van de West kaap. Er waren die nacht 95 slapers geweest. Allemaal mensen zonder dak, zonder huis, zonder thuis, zonder eten en drinken, zonder liefde….

Het viel me op dat er maar weinig “thuis” waren. De meeste zijn onderweg op zoek naar werk, op zoek naar geluk…zei de receptioniste die me de rondleiding gaf.

Het meeste schrok ik van de keuken en de opslagplaatsen voor het eten. Er komt iedere dag een vrachtwagen vol met leftovers vanuit een grote supermarkt in de buurt. De slaapzaal van de vrouwen was netter en frisser als die van de mannen maar dat is normaal, lijkt me.

(sorry heren!) De wasruimtes waren écht basic maar goed: ze slapen veilig en droog of warm in de winter. Dat is het belangrijkste, hé!

Over deze ervaring zou ik graag een paar bladzijde schrijven…maar dat is voor een andere keer!

Via sightseeing én een uurtje later , heb ik Fiona gevonden….midden in de stad in het Park hebben we samen een late lunch genomen. Wat een mooie plek en tijdens onze wandeling gidste Fiona me door de geschiedenis van het Company Park. Wat waren die “oude” Hollanders er in die tijd toch snel bij! Ik heb een filmpje opgenomen waarin Fiona het nut en ontstaan van het park in t kort samenvat. Dat is iets voor later, als ik snel internet heb!

Vandaag gaan we naar Oranje zicht City Farm. Er is daar vandaag een "organic market" met allemaal verse, gezonde en unieke producten. Het is in de tuin van het huis van Helen Zille, oud burgemeester van Kaapstad.

Heerlijk om ook een paar dagen (weekend) te kunnen genieten van al het moois wat Kaapstad te bieden heeft én dat gaan we vandaag weer lekker saampjes doen:

Fiona, de zon én ik!

Fijne zaterdag en veel UBUNTU vandaag!

Het is heerlijk!

Liefs,

Gemma