FLOW

Wat is het toch een ongelooflijk groot verschil!

Ik heb even een paar dagen nodig om van onze westerse flow over te stappen naar deze zuiderse flow, een flow die veel beter bij me past dan ik ooit gedroomd had.

Woensdagmiddag ben ik met een mixed feeling, vertrokken vanuit Brussel om via London naar Cape Town te reizen. Inmiddels ben ik goed vertrouwd met gates, rolbanden, douanes en informatieborden waardoor alles vlot en zonder stress verloopt.

Niks oponthoud ondanks de aangekondigde “stiptheidsacties” bij de Belgische douane.

Media is nodig maar ze kunnen er soms ook een potje van maken, hoor!

Ik kreeg wel 3x bericht dat ik zeker op tijd moest vertrekken en op de foto in bijlage kan je zien dat het lijkt alsof ik alléén reis, zonder dat ik veel eerder dan normaal aankwam. (gezonde risico-inschatting!)

Het was mooi, helder en lekker weer om met de cityhopper naar Londen te vliegen.

Ik schrok me een hoedje toen ik al die windturbines op zee zag…er blijft geen kanaal meer over, ja eventjes daar waar het Belgisch grondgebied eindigt, heb je nog wat zee maar een seconde later duiken de Engelse turbines alweer op.

Vanuit het raampje lijkt het net een kerkhof met allemaal kruisjes…netjes op een rij.

Ongelooflijk wat ze allemaal neerplanten tegenwoordig!

Na de overstap in de big Bird, had ik al snel in de gaten dat ik wel eens “geluk” kon hebben. Ja hoor, 4 stoelen op rij…helemaal voor mij alléén, dank je wel!

Armleuningen omhoog, dekentjes erbij en na mijn Chicken Tiki Monsara kon ik toch een paar uurtjes achter elkaar doorslapen!

Wat ben ik blij dat ik de laatste keer zo goed gegidst ben door Fiona.

De weg naar de autoverhuurbedrijven stond nog in mijn geheugen gegrift.

Budget bestaat hier niet meer maar is overgenomen door Avis,.

Voor je dat weet en waar je dan moet zijn…maar enfin!

Na een dik uur op Afrikaans tempo aan de balie gestaan te hebben, kreeg ik deze keer een rode!

Ik dacht gelijk: oh nee, dat wil ik niet! Geen rooie auto!

Ik haat rode auto’s…maar algauw realiseerde ik me dat het niet voor niks is en dat ik daardoor natuurlijk wel flink opval in het verkeer!

Het zal nodig zijn, begreep ik. Dus, even later scheurde ik weg met mijn knalrode autootje op weg naar de B&B en reeds ik links alsof ik nooit anders doe!

Heerlijk!

Toen ik na een blij weerzien, terug op mijn kamertje kwam wist ik weer gelijk waarom ik het destijds mijn” ienieminiekamertje” noemde.

Jeetje, ik lijk wel een kotstudente! J

Inmiddels heb ik alles weer zo efficiënt mogelijk geïnstalleerd en ben ik blij dat ik ooit heb mogen oefenen in het thema: “living in small spaces”!

Na een dag ben ik weer gewend aan de huidige situatie.

Er waait veel wind, koude wind…het wordt winter!

Mensen begrijpen me niet als ze me in een dun jurkje zien lopen.

Ik begrijp hen niet waarom ze dikke truien, een jas en laarzen aan hebben. Volgens mij heb je die hier nooit nodig!

“Het is winter” roepen ze de hele tijd! “Kleed je warm aan!”

Ja,, de wind is fris maar de zon is nog erg sterk en warm!

En dat is juist verraderlijk, je voelt het niet écht tenzij je helemaal uit de wind zit, dan is het pokkeheet en brand de zon door je huid heen! Rare gewaarwording!

Het is inmiddels al midden herfst en alles begint te “bloomen” zoals ze hier zeggen en dat op weg naar de winter! Mooi!

Woensdag in de late middag, kwam ik in gesprek met Justice.

Er was een sterke connectie en na een anderhalf uur gebabbeld te hebben in de woonkamer van de B&B, voelde ik dat ik weer in de juiste FLOW kwam …als een magneet, zo werkt het eens je de “kneepjes” van het vak geleerd hebt!

Justice is inmiddels weer weg en het bleef bij de éne contactmoment.

Morgen vertel ik je hier meer over!

Bloggen is leuk en het helpt mij om dingen van me af te schrijven en gelijker tijd wil ik er ook wat inspiratie of inzichten mee weggeven.

Kennis krijg je nou eenmaal om te délen, hé!

Mijn laptop en ik zijn ondertussen échte, virtuele vriendinnen geworden en dat betekent dat ik beroep kan en mag doen op haar capaciteiten, net zoals je bij een échte vriendin ook wel eens doet.

Dus ik kan en ga jullie nog beter mee op “missie” nemen door videoboodschapjes op te nemen.

Morgenochtend krijg je de eerste!

Je kunt dan niet alleen zien waar ik ben, hoe ik eruit zie en wat ik aan heb maar vooral ook meegenieten van mijn droom, want daar draait het om!

Bovendien vind ik de meerwaarde van een videoboodschap….de BOODSCHAP die erin schuilt en daar wil ik de focus op leggen.

Voortaan zal ik afwisselend bloggen en videoboodschapjes online zetten.

Mijn creativiteit, inspiratie, motivatie en vooral ook de inhoud van mijn DROMEN-DURVEN & DOEN boek is van de partij in deel 2 van mijn droom!

Opnieuw kom ik uit mijn “comfortzone”!

Gisterenmiddag heb ik nog onverwachts een bezoekje gebracht bij mijn inmiddels goed bevriende ex-collega en het was gezellig bijkletsen.

Ook daar gebeurde er wat!

Met Melanie, één van de meiden uit de winkel ga ik volgende week afspreken.

Zij doet veel vrijwilligerswerk in het weekend en op vrije dagen én haar groep is een groep die spontaan ontstaan is door daklozen te helpen “op straat”.

Ze hebben geen NGO, sturing of middelen maar helpen al jaren de daklozen met het aanreiken van de basisbehoeften en dat allemaal op eigen houtje: eten en drinken bezorgen, kleding verdelen, medicijnen geven, een luisterend oor…enzovoort.

Ze begon te huilen….en Sandra en ik ook! Tja….

Het stopte niet gisterenmiddag…. Even later kreeg ik spontaan een uitnodiging in mijn hand geduwd:

Volgende week dinsdagavond om 19.00 een bijeenkomst door de Nederlandse ambassade georganiseerd voor en door Nederlandse ondernemers! JOEHAA!

FLOW…..just let it be!

Een hele fijne “vrij”-dag

ik “zie” jullie morgen!

Liefs,

Gemma