MOTHERSDAY

Voor het eerst in 26 jaar was ik niet thuis op moederdag!

Ik heb er niet eens van te voren over nagedacht. Steeds beter weet ik dat het niet uitmaakt waar je bent…je kunt van over de hele wereld in gedachten op de juiste plek en bij de juiste personen zijn!

En dat was ik ook!

Vooral op het moment in de kerk, toen alle mama’s , die een kind “overseas” hebben een bloem kregen!

Ook ik kreeg een bloemetje opgespeld en dat maakte mijn afwezige "moeder-dag" gelijk goed!

Heerlijk hoe er over nagedacht wordt om die verbondenheid te vergroten, tot overseas! Wauw!

De “church” is een echt community gevoel…geen individuele kerktoestand.

Samen zingen, lachen, bidden, verhalen delen en luisteren naar elkaar.

Na de church had ik weer internet en zag tussen al de "tot-ziens-afpraken" door dat ook mijn jongens "overseas" me niet vergeten waren! Superleuk en dank je wel...mannen!

Het zit er nu bijna op!

Morgenavond ga ik naar huis met een overvloed!

Een overvloed aan nieuwe ontmoetingen, nieuwe mogelijkheden en nieuwe inzichten.

De structuur van HOMEST*RS is hierdoor wat veranderd.

Het groeit en wordt waanzinnig mooi!

Wat is het toch een privilege om je eigen pad te mogen plaveien!

Ik vind het heerlijk om me te laten leiden door mijn eigen diepe gutfeeling, vertrouwen en geloof.

Het is wonderbaarlijk om te luisteren naar mijn innerlijke stem in plaats van alleen maar naar mijn brein.

Dit maakt me gelukkig!

Natuurlijk kan ik geen beslissingen nemen zonder er ook goed over na te denken maar dan gaat het meer over de vorm en zeker niet of ik iets moet doen.

Dat is in een veel eerder stadium al afgetikt.

De tijd tussenin wordt steeds korter en tegenwoordig “voel” ik al op het moment zelf of het oké is of niet en dat versnelt alles!

Ik ben dankbaar dat HOMEST*RS naar een volgend level getild is.

We staan er niet meer alleen voor….het wordt gedragen door een aantal sterke projecten en daarbij mensen die vanuit hun hart er alles aan willen doen om anderen te helpen.

HOMEST*RS is een grote puzzel die met veel meer mensen wordt gelegd als dat ik in eerste instantie dacht. Het wordt pas echt goed zichtbaar hoe het “grote” geheel eruit komt te zien.

Iedereen die een stukje kan leggen, is ook onderdeel van het geheel.

Het is zo mooi om te zien hoe dit proces zijn eigen vorm krijgt.

Op 22 mei krijg je hier een heel goed zicht op, dus probeer erbij te zijn!

Het was een heel druk weekend.

Enerzijds een weekend van “gedag” zeggen en anderzijds werden er nieuwe projecten besproken, allemaal op hetzelfde moment….het gaat maar door!

Ik besef nu dat ik het ook wel een beetje jammer vind dat ik deze keer zo weinig heb kunnen genieten van al het moois om me heen.

Maar ja, je moet het ijzer smeden als het heet is en dat is NU.

Er zijn heel wat “schrijf” momenten achter gebleven, foto’s die niet ge-upload konden worden, filmpjes die bleven hangen in de systemen maar dat haal ik wel weer in als ik thuis ben.

De loadsheddings en de met momenten erg zwakke power liet het ook niet altijd toe.

Bovendien wou ik mensen ontmoeten en samen richting bepalen én dat is meer dan geslaagd.

Als ik niet oplet willen ze met me afspreken tot op het vliegveld….

Vandaag en morgen had ik vrij gehouden maar nope!

Ik weet niet hoe ik het allemaal regel en geregeld krijg maar na deze blog en ontbijt wordt ik in het nachtcentrum verwacht.

De CEO wil me zijn “ideale” nachtcentrum laten zien.

Het is voor hem een “good example” en hij wil bespreken wat de mogelijkheden zijn en hoe we de overige shelters naar een hoger niveau kunnen tillen.

Daarna wordt ik nog bij de betaalkaart verwacht om kennis te maken met een aantal andere mensen binnen dat bedrijf. Dat gaat hopelijk niet zo lang duren want ik moet nog een paar spulletjes kopen voor het event op de 22ste en een nieuwe koffer!

Morgen om 10.30 moet ik bij Rozanne en Marie zijn….daar kijk ik wel naar uit.

Rozanne brengt dan nog wat eigen artikelen mee die ik nodig heb en bij Marie krijg ik een goede indruk van haar capaciteiten en werken die vanuit die community gemaakt worden.

Zij maken deel uit van ons project onder de naam Capetown Craft Center.

Daar zullen alle passies en talenten van onze mensen tot leven komen! Wauw!

De tafelberg ga ik missen! Het is zo heerlijk om de energie uit die berg te mogen ontvangen, de blauwe lucht, de frisse wind, de vogels en vooral al de prachtige kleuren van de fauna & flora die volop in “ontwaak” fase zit.

Het moet hier prachtig en koud zijn in jul en augustus!

De eerste walvissen zijn nu voor een 2de keer gespot, hier vlakbij en de natuur is zeer druk om ervoor te zorgen dat dier en mens de Zuid-Afrikaanse "winter" kunnen be-léven!

Ik droom dat ik ook de van de volgende seizoenen een graantje kan meepikken.

Het ziet er alvast goed naar uit!

Lieve Yo en familie, Didier en alle andere vrienden: ik ga jullie missen maar met skype, facetime en Whatsapp is het net of ik hier ben.

Lieve thuisploeg....I'm coming home!

KEEP CALM & CARRY ON!

Love you!

Liefs,

Gemma