Wat is “thuis”?
Is het je huis? Zijn het je vrienden en familie of is het een locatie?
Het zal een combinatie van zijn van meer dingen maar wat ik weet en vooral voel is dat ik me hier op deze plek nu zo veilig voel dat ik met overtuiging kan zeggen dat ik thuis ben.
Thuis in Zuid-Afrika…wie had dat ooit gedacht?
Afgelopen week was speciaal, heel speciaal.
Het spijt me dat ik niet eerder online was…maar het was “meant-to-be”…
Precies een week geleden stapte ik in het vliegtuig en vanaf toen was internet uit mijn wereld…
Vanochtend, exact een week later, is alles opgeklaard en werkt mijn wifi hotspot perfect!
Het was een week van leren, loslaten, luisteren en vooral ééntje van léven!
Wauw…wat heb ik veel gezien en meegemaakt!
Wauw…wat heb ik al veel gelachen en gehuild!
Wauw…hoe happy ik me al de hele week voel!
Ik ben zo dankbaar om het feit dat alles geregeld wordt zoals het hoort te zijn, ik hoef me geen zorgen te maken, alles komt precies op tijd….nooit te vroeg, nooit te laat.
De afgelopen week heeft me de rust gegeven om alleen te “zijn” en niet te “doen”.
Op het moment dat ik in Dubai, tijdens mijn 7 uur tussenstop een fractie van internet had en mijn gezin op de hoogte bracht dat alles goed was, kreeg ik een berichtje terug met het ontzettend nare nieuws dat de moeder van mijn vriendin overleden was in de middag.
Ik liep op Dubai, in mijn eentje een beetje heen en weer en probeerde wat afleiding te zoeken in de shops. Ik moest dat plaatsen én vooral accepteren dat ik niet op zo’n moeilijk moment in haar leven dicht bij haar en haar gezin kon zijn.
De tijd kroop voorbij, het is toch lang 7 uur….
Rond een uur of twee ben ik op bezoek bij Mc Do geweest, dat brak de tijd een beetje, daarna vond ik gelukkig een lege ligstoel en heb ik een uurtje of 2 gerust. Mensen kijken...wegdromen, gedachten vloeide van Dubai naar Overpelt, Diepenbeek, Kaapstad....
Ik had het idee dat ik over de helft was en dat ik er bijna was, dat viel tegen.
De vlucht van Dubai naar Kaapstad duurde langer dan ik verwacht had.
Niet op de klok en volgens schema maar in mijn beleving…de laatste uren heb ik door moeten bijten.
Wauw!
Eindelijk in de Moederstad….mijn Moederstad….mijn thuis!
Tranen van geluk, warm hart van blijdschap…..ik werd opgehaald door Francien en even later zaten we aan de koffie op het strand.
De frisse lucht deed me goed na zoveel uren reizen…
Het werd gelijk een heel bijzonder moment, we zaten nog geen 2 minuten, toen plots, uit het niets de man voor me stond waarmee ik in April een lang, intensief en vermoeiend gesprek gevoerd had.
Het was toen op een totaal andere locatie.
Hij had mijn boodschap ter harte genomen, was veranderd en kwam me blijkbaar bedanken!
Hij was verkoper van sleutelhangers en in April heb ik geprobeerd om hem wat meer kracht te geven door vooral klantgericht te denken. Hij was wanhopig in April en zag geen uitweg meer...
Het was een magisch moment….tranen van geluk! Hoe kan dit? Hoe kan dit ongepland gebeuren?
Mijn verblijfplaats is magisch….
Wat ben ik dankbaar om hier te mogen “zijn” de komende weken.
“Het zal de reward zijn van al het harde werk” zeggen ze hier, so, just enjoy!
Ik accepteerde die verklaring en heb dan ook de rest van de week met volle teugen genoten:
Waterfront, sea, beach, lekker eten, frisse lucht, de zon die zich toch wel iedere dag even laat zien, shoppingmalls, Philidelphia, Stellenbosch, Hermanus…..ja, ik heb zelfs een walvis gespot vanaf het strand.
Op vrijdagavond heb ik een benefietavond bijgewoond waar kids met beperkingen hun talenten lieten zien en ik werd geraakt door een meisje van 15, wauw, ze zong opera om kippenvel en tranen van te krijgen. Op zondagochtend naar de kerk en genoten van het samenzijn voor en na de kerkdienst.
Een community, lekker bijkletsen, koffie drinken en pudding eten...dat is wat er dan gebeurd, wat geniet ik daarvan...
Natuurlijk is dit alles alleen maar mogelijk door de mensen om me heen, ik ben baie dankbaar!
Gisterenmiddag had ik afspraak met Yolanda en familie. Ik was opgewonden, zo blij om de familie weer te zien.
De hele middag hebben we bijgepraat over HOMESTARDS en gekeuveld over van alles en nog wat.
Als afsluiter hebben we samen gegeten, heerlijk!
Vandaag stond het Craft Center op de agenda…het moet zo zijn dat Rozanne me gisteren vertelde dat deze dag wil cancellen.
Oké, geldige reden, dus prima: tijd om mijn hele sociale media, 378 emails en mijn huishouden te reorganiseren.
Het huishouden heb ik vanochtend bijgesteld!
De afwas, de boodschappen, badkamer poetsen, vegen…en de was kan ik vanmiddag ophalen.
Voor de rest van de dag heb ik tijd om alles bij te werken, ik lig in bed…met de elektrische deken aan, fleecetrui en joggingbroek…het is berenkoud maar zoooo gezellig, kopje thee, een koekje erbij én de zon is aan t drukken…nog een paar uurtjes en ik kan de warme kleding ruilen voor mijn jurk!
Zo gaat dat hier in de lente! Het is prachtig, wat het ook is!
Het is een korte werkweek in Zuid-Afrika. Donderdag is een landelijke feestdag.
Dinsdag en woensdag ben ik in het Craft Center en donderdag is het dan Heritage day.
Daar maken ze hier een nationale “braai-dag” van.
Ik ben uitgenodigd op zo’n échte Afrikaanse braai en kijk er enorm naar uit.
Door het slechte weer is onze walvissenboottocht van afgelopen donderdag verzet naar vrijdag.
Het wordt dan warmer, 21 graden! Dus alles volgt zich perfect op.
Als de stroom en Wifi het toelaten, zal ik regelmatig updates en foto’s posten en 2x per week een blog schrijven, zoniet…vertrouw er dan op dat het zo moet zijn!
Lekkere maan-dag!
Liefs,
Gemma