Met een kopje koffie en een granenkoek lig ik met de laptop op schoot te luisteren naar de enorme Westenstorm.
Het is 05:00 en na een paar pogingen, met mijn oren onder de dekens, geef ik het op om nog een slaapje te doen.
Zo’n windstorm kan ik me niet herinneren….dit is mijn eerste!
Drie hoog, geen hoger gebouw in de buurt, open vlakte aan de achterkant en de zee aan de voorkant zorgt ervoor dat er aardig wat windmuziek gemaakt wordt.
Door de kieren en de gaten raast de frisse wind langs mijn bed…vanonder mijn dekbed en nieuwe dikke fleecedekentje snuif ik de heerlijke frisse zeelucht!
De dagen vliegen voorbij, zoveel gedaan en nog meer te doen!
Ik geniet van ieder moment, het is zalig om mijn eigen plekje te hebben.
Donderdag was awesome!
Heritage day, of braaidag zoals de Afrikanen hem noemen, was rustig, lekker weer, heerlijk eten en goed gezelschap! Als afsluiter een lange strandwandeling met prachtige zonsondergang…
Vrijdag was bijzonder!
Ik heb de box kunnen aftikken, zoals dat heet.
Het was een perfecte dag, rustige zee, licht bewolkt en de meest indrukwekkende dieren uit ons dierenrijk voelden zich op en top relaxed.
Tijdens het laatste stukje autorit naar Simons Town, liet een walvis zijn ruggetje zien, we hebben hem gespot vanuit de auto. Fractie van een paar seconden, het juiste moment en het oog op de juiste plaats deden me huiveren. Wauw…..
Een poosje later dobberde de boot op de grote oceaan, nadat we koers maakten richting een grote waterstraal.
Spannend, de 8 toeristen en de 2 begeleiders waren muisstil.
Wauw….wauw, wauw….we hoorde een immens geluid vanuit de zee....
Het enige waar ik me op focuste waren mijn oogleden. Wijd open, want ik wou écht niet knipperen, alles wou ik zien, iedere 1O00ste seconden.
Je weet niet waar en hoe hij/zij zich laat zien.
De gids kwam ons vertellen dat hij 10 meter onder ons zat.
Recht onder de boot….dit is 2 keer gebeurd.
Even later zagen we ook nog ,een bijna witte walvis, vlak onder ons door zwemmen.
Crazy experience als je weet dat die walvis 14 meter lang is en 12 olifanten zwaar weegt.
Het gedrag van de walvissen was rustig.
Ze gaven me de indruk wat aan de luie kant te zijn die dag, wat ik wel prettig vond!
Na deze 2,5 uur durende ervaring , stapten we ietsje verder weer uit de auto om de pinguïns te begroeten.
De 2de keer voor mij maar ook zo indrukwekkend om te zien hoe deze schattige kleine diertjes olijk heen en weer huppelen. Een jonge tweeling pinguïn werd gevoed door de moeder en toen ik zag hoe gedreven ze hun plekje probeerde te bemachtigen bij moeders, voelde ik me intens gelukkig.
Wat is het leven toch mooi….
De dag werd afgesloten met een overheerlijke pizza nadat we van de Chapman’s peak gereden en genoten hadden.
Tjonge, wat indrukwekkend mooi!
Moe, voldaan en super gelukkig kroop ik mijn bed in!
Mmmmm…..zalig geslapen!
Zaterdag vroeg op, drukke dag.
Na wat bankzaken en boodschappen in het shoppingcenter, zetten we koers richting Joostenberg, dit ligt in de buurt van Stellenbosch.
Op een prachtige boerderij met een winkel die van klein naar groot is gegroeid, poseren de meest lekkere dingen.
Wat hebben die Zuid-Afrikaners smaak!
Amazing hoeveel keuze en hoe vers alles is maar vooral: alles is zo ontzettend lekker!
Het is écht mijn kos! ( Afrikaans voor eten)
Hier wordt het vlees gekocht voor vandaag!
Er is een verjaardagsfeestje en ik ben uitgenodigd.
Met mijn billen in de boter gevallen, zo voelt het niet alleen, zo is het ook!
Wat een gevarieerde week!
Op dinsdag heb ik waterblommetjes gegeten.
Het is een soort waterlelie, super lekker klaargemaakt door Welna.
Op donderdag bij de braai stond er pap en aardappelsalade op het menu.
Pap lijkt op rijst maar dat is het niet.
Je hebt slappe pap, stevige pap of brokkelpap. Je kunt het als ontbijt, lunch of avondeten serveren.
Samen met een verse bonensalade en een superlekker stuk, vers gebakken zalm moot op de braai, was dat een echte Afrikaanse feestmaaltijd.
Even later zat ik achter een high-tea met skones op Hillcrest .
Via Bellville zijn we dan terug gereden naar Canal Walk. Er moest nog wat geruild worden.
Op het einde van de dag verwachtte Francis ons.
Francis maakt, via het Craft Center, een aantal armbandjes voor Eufrasia en Homestars.
Super om te zien waar en hoe hij woont en hoe hij zorg draagt voor het welzijn van zijn familie! Heerlijke kerel!
Moe, bijna misselijk van al dat lekkers in combinatie met vermoeidheid, werd ik om 21:00 thuis afgezet.
Wat zal ik vanavond eten? Ik had niet veel trek meer. Een cracker met kaas heeft me door de nacht geholpen!
Nog snel een emmer water gevuld, de waterkoker tot de nok toe vol en een glas water om mijn tanden te poetsen, klaargezet.
En toen vlug gedoucht want vanaf 22:00 tot 10:00 is er geen water beschikbaar!
Dat is nu…maar toen ik net “per ongeluk” de kraan opendeed, was er, jawel….water!
Super! Gewoon doorspoelen en handenwassen….het lijkt allemaal zo gewoon, tot je het niet meer hebt!
Het beloofd een leuke zondag te worden…een fles wijn en een plantje staan klaar en de jarige houdt van chocolade dus de BE cote d’or komt ook goed van pas!
Morgen overdag geen blog.
Ik ben vanaf 9:00 druk met afspraken buiten en in het nachtcentrum en in de avond is Signal Hill the place to be om de laatste volle bloedmaan van dit jaar te aanschouwen!
Tja, this is the beauty of life….
Een fijne zon-dag en enjoy!
Liefs,
Gemma