4 weken leven als in een droom, 4 weken genieten van alles en iedereen om me heen….hoe vind ik terug de juiste balans in ons koude, natte en grijze landje waar we elkaar amper begroeten, waar het lijkt of iedereen met oogkleppen op leeft….waar ik verbaasd kijk bij de kaasafdeling van de supermarkt waarom er niemand is om me te helpen na een paar minuten wachten en iemand vriendelijk gevraagd te hebben om een stukje Zaanlander af te snijden?
Verder ben ik niet geraakt de afgelopen dagen.
Na 2 goede maar lange vluchten, ben ik woensdag in de late middag in mijn bed gevallen om 13 uur later, met een zware verkoudheid weer op te staan.
Eerst dacht ik het gaat wel over maar al snel bleek, dat ik, net zoals Carlo en Francien in Kaapstad, een flinke infectie op de luchtwegen heb opgelopen.
Eentje met alles erop en eraan.
Gelukkig heb ik Flugon gekocht, dacht ik. Het Afrikaanse huis-tuin en keukenmiddel tegen verkoudheid. Het buisje is nu bijna op maar mijn bronchitis is er nog.
Vanochtend staat de dokter op de agenda. Toch maar even laten controleren, voor alle zekerheid, want ik wil niet wachten op een longontsteking.
Hoe kom ik terug in balans?
Wat is het lastig om te schakelen…..in het begin, toen ik mijn droom begon te leven, dacht ik dat het zou wennen om regelmatig heen en weer te reizen, om in twee werelden te leven.
Het valt me echter op dat ik het telkens moeilijker heb om aan te passen als ik terugkom.
We zijn opgevoed in zekerheden, structuren, routines en vooral zoveel regelmaat.
Alles verloopt volgens de klok der regelmaat., iets wat in het Zuiden zo goed als wegvalt.
Het is er wel maar het lijkt of dit op een heel ander prioriteitslevel staat.
Enfin, ik besef dat ik hier ben, hier woon én leef en dat ik alle tijd tussenin hard nodig heb om het project verder te helpen. Dus vooruit met de geit!
Ik wil graag op t eind van dit jaar mijn grote balans maken van alle dingen die gebeurd zijn het afgelopen jaar. Wat er allemaal bereikt is binnen 12 maanden.
Soms lijken dingen onmogelijk en toch is het mogelijk…als je maar doorzet!
Maar wat is de juiste balans, wanneer is het teveel of juist te weinig?
Voor iedereen is het gewicht in de schaal anders en dat maakt het interessant om met regelmaat mijn eigen balans op te maken. Z
Zo zie ik of ik wat weg moet halen of juist nog wat kan toevoegen om zo mijn eigen optimale balans te houden.
Het lijkt eenvoudig én dat is het ook als je het zo aanpakt.
De balans voor mij van afgelopen weken was goed.
Mijn droom leven is pure ontspanning, geen inspanning en dat legt automatisch al het juiste gewicht in de schaal!
Een van de hoogtepunten van de afgelopen weken was voor mij het feit dat ik mijn eigen appartementje had.
Wauw, gewoon wonen zoals thuis…boodschappen doen, ontbijten, een keertje afwassen en vegen…de was wegbrengen en ophalen….het gaf me het gevoel nog meer verbonden te zijn met het land, de cultuur, de mensen, de buren en iedereen om me heen.
Dagdagelijkse dingen doen die je het gevoel geven onderdeel te zijn van.
Ook heb ik genoten van alle afspraken en het weerzien van eerdere maar vooral ook van nieuwe ontmoetingen én dat waren er toch nog heel wat!
Ik heb iedere vezel in mijn lichaam gevoeld toen ik op de boot zat om walvissen te spotten.
Wat een ervaring, wauw.
Een walvis heeft het gewicht van 12 olifanten en die ene was 16 meter lang….toen hij wat later onder ons bootje doorzwom, keek ik volgens mij ook zoals Jonas, toen die in de Walvis zat…
Alle projecten heb ik bezocht en doorgesproken. De volgende stappen zijn gezet en naast het nachtcentrum in de stad, kunnen we ook een tweede nachtcentrum in Bellville gaan ondersteunen.
Het Craft Center is sterk in ontwikkeling en ze krijgen nu ook bezoek van andere NGO’s die interesse hebben in de opzet en werkwijze, super!
Er zijn armbandjes gemaakt voor HOMESTARS en een eerste opdracht voor Eufrasia werd een feit.
Er is ruimte voor verbetering en ontwikkeling, hetgeen ook binnen de verwachting ligt. Het zijn uiteindelijk niet de professionele die hier aan t werk zijn maar juist de mensen met een behoorlijke afstand tot de arbeidsmarkt, onze doelgroep!
Dan was er nog een interview voor in een magazine én heb ik een ontzettend leuke Heritage-day gevierd met een uitzonderlijk lekkere braai en wat heb ik van de Weskus genoten tijdens een mooie, lange trip.
Het was fantastisch om mijn Afrikaanse sussie en familie weer te zien en we zijn samen een aantal keren op pad geweest, wat altijd “hemels” is!
We beleefden weer ontzettend veel magische momenten, wauw!
De signalen, de tekens, de bevestigingen of hoe we ze ook willen noemen…ik wordt er een ster in en samen met Yolanda en Fiona vormen we een ongelooflijk magisch trio.
Dingen die je normaal alleen in sprookjes ziet….gebeuren dan in 't écht!
Didier heeft Hazel aan me voorgesteld en na een persoonlijk gesprek met haar, gaat ze voor HOMESTARS een rol spelen in de bemiddeling bij ondernemers.
Daarnaast ben ik nog met allerlei andere dingen bezig die nu nog iets te pril zijn om mee naar buiten te komen maar het beloofd wel wat te worden!
De Afrikaanse vrijwilligers die nu betrokken zijn bij HOMESTARS, zijn alvast erg positief en druk bezig.
Mijn boek? Nee…niet aan toegekomen.
Maar het wordt wel hoogtijd dat ik pen dus ik hoop op veel lange en koude avonden de komende maanden want dat ik het wil afronden in februari staat vast.
Ik weet de exacte plek waar ik de laatste bladzijde wil schrijven….wat een vooruitzicht!
Nu eerst terug in balans komen zonder snot en hoest want….zonder balans geen kans!
Balans je maan-dag,
Liefs,
Gemma